Visie

Visie

Improviseren is de meest essentiele vaardigheid in het leven. Wanneer spelen en leren hand in hand gaan, heb je de meeste kans om mensen te boeien, te raken en daardoor te veranderen. Darwin zei het al: de soort overleeft die zich het beste weet aan te passen aan veranderende omstandigheden. Dat is eigenlijk ook de kern van improviseren. Om leren gaan met het feit dat alles voortdurend aan verandering onderhevig is. Improvisatieoefeningen zijn daarvoor ontworpen. Doen, ervaren. Succes vieren, plezier hebben. Of de mist in gaan, daarop reflecteren en dan nog een keer proberen. Van faalangst naar faalplezier, riep ik jaren geleden een keer in een training. Dat is een van mijn motto’s geworden met het improviseren. Geen groei van mens of organisatie, zonder vallen en opstaan. Improviseren laat je dat ervaren in een veilige omgeving. En door het spelplezier wat er mee samengaat, kun je er vaak nog om lachen ook. Het gaat immers met improviseren niet over techniek, maar over houding. Met een improviserende houding ben je het beste in staat om te gaan met het gegeven dat alles in het leven onzeker is. Hoe zeer we ook proberen controle te houden. Loslaten en een accepterende grondhouding t.o.v. wat zich afspeelt in het hier en nu. Er is ook geen ander moment, dan het hier en nu, dus je kunt er maar beter aan wennen. Improviseren leert je om er bij te blijven en je bewust te maken wat er op dit moment gebeurt. Alles is er al. Ik leer je dat te zien of ik probeer het zelf te zien in de voorstellingen en trainingen die ik geef. Of wanneer ik een dag voorzit of een bijeenkomst vormgeven.

Met hart en ziel

Met jaren van ervaring achter de rug, ben ik ook nog steeds nieuwsgierig naar de toepassingsmogelijkheden van improvisatie. Hoe meer ik er mee bezig ben, hoe meer ik erachter komt dat improviseren een dagelijkse aktiviteit is. Het is geen ver van mijn bed show. Het is overal en altijd aan het gebeuren om ons heen. Wat dat betreft, zie ik het als mijn missie om mensen beter te leren omgaan met de onverwachte situaties die elke dag weer opdoemen. Het sluit ook naadloos aan, op de grote dilemma’s van deze tijd. Crisistijd roept onzekerheden op. Improvisatietraining leert je te accepteren in het hier en nu en om te gaan met het gegeven dat je niet weet wat er staat te gebeuren. En het zoeken naar mogelijkheden binnen de onzekere kaders van dit moment. Zo gezien is het eigenlijk een must voor iedereen om er mee bezig te zijn en te blijven. Het heeft mij in 1987 gegrepen en ik vind het nog steeds de plezierigste manier om persoonlijk te groeien.