Voorstellingsstress...
Woensdag 6 maart 2013Ineengedoken achter een biertje zat de theatersportster hardop mee te lachen met alle vrolijke mensen om haar heen. Zij had net zelf gespeeld en wentelde zich in de stortvloed aan complimenten die over haar heen viel. 'Geweldig die ene scene waarin jij Sneeuwwitje speelde!' Haar improvrienden en vriendinnen waren vol lof, het was een oorverdovende gezelligheid en toch knaagde er iets in haar. Steeds herhaalde zij weer dat moment toen haar medespeler zei: 'ik heb hier een heerlijke appel voor je. Neem maar een hapje...' Ze had niet gereageerd en was verder gegaan met schoonmaken. De jury had gezegd: 'neemt u de appel maar aan'. Een moment van totale verlamming. Ze had het ergens waarschijnlijk wel gehoord, maar gedacht dat het cliché was of gewoon niet leuk. Ze had een heel ander idee. Ze zou de heks gaan spiesen met de bezem. Geniaal. Maar wat haar het meest dwarszat, was de stem van haar leraar in haar hoofd. 'Probeer niet origineel te zijn, doe wat voor de hand ligt, accepteer de aanboden van de ander'. En zo nog een hele lijst met improwetten, waarvan hij had gezegd dat ze daar tijdens het spelen niet over na moest denken. Gek werd ze ervan. Wat een gemiste kans! In de repetities ging het altijd zo goed. En in de voorstelling zag ze het niet terug. Dan viel ze met open ogen weer in alle valkuilen die zich gapend op de toneelvloer voor haar openden. Haar theatersportvriendin zag het verdriet en probeerde nog een keer: 'Je was geweldig als Sneeuwwitje'. Getergd voelde ze de gedachte weer komen: 'JA MAAR... dat appelaanbod heb ik gemist'. Ze wilde haar vriendin het liefst spiesen met haar gevoel van onvrede. Maar ze was weer terug op het toneel. En nam nu het aanbod aan en zei: 'Dank je. Ik zat lekker in mijn rol'. Leren improviseren doe je op drie momenten: Tijdens de les, waarin je alle tijd hebt en er een docent bovenop zit: lukt prima. Tijdens de voorstelling, waarin je onder enorme druk staat en maar een paar scenes hebt om het te laten zien: lukt vaak niet. En tussen die twee momenten in, ligt een zee van tijd. Elke dag weer. Elke dag komen er mensen langs die je een appel aanbieden. Of iets anders. Zo bezien is een improvisatie-cursus best goedkoop. Avondje les, hele week trainen en af en toe een voorstelling om je scherp te houden. Improviseren blijft de leukste manier om aan jezelf te werken.